Fundamentele Schilderkunst
Fundamentele schilderkunst is een stroming in de beeldende kunst van de jaren zeventig. Wat kenmerkend is voor de fundamentele schilderkunst is dat het abstract is en geen relatie tot zaken buiten het kunstwerk zelf heeft. De werkwijze van het schilderen staat centraal in de fundamentele schilderkunst. De essentie van het schilderen wordt gezocht. De kunstenaars houden zich bezig met het onderzoeken van aspecten als formaat, grootte, kleur, lijn, materialen, textuur, vorm, etc. Vaak ontstaan er werken in reeksen met minimale onderlinge verschillen. Veel werken van de fundamentele schilderkunst hebben een monochroom karakter. De beeldtaal in de kunstwerken is koel, abstract en geometriserend. De fundamentele schilderkunst is dan ook verwant aan de geometrische abstractie, hard-edge en op-art.
Bied mee 
